แบดมินตัน-การตีลูกตบ

ความหมายและลักษณะของลูกตบ
การตบลูก จะใช้เมื่อต้องการให้คู่แข่งขันรับยากหรือรับไม่ได้

    ลูกตบ (The smash) เป็นลูกที่ตีจากเบื้องสูงพุ่งลงสู่เบื้องต่ำในวิถีตรงที่รุนแรงและรวดเร็ว เป็นลูกที่วิ่งเข้าสู่เป้าหมายด้วยความเร็ว ยิ่งกว่าลูกอื่น ๆ ทั้งหมดในกีฬาแบดมินตัน เป็นลูกที่บีบบังคับให้คู่แข่งขันตกเป็นฝายรับ และมีเวลาจำกัดที่สุดสำหรับการเตรียมตัวเพื่อการตอบโต้

ลักษณะและวิธีของลูกตบ
ลักษณะของการตีลูกตบ มี 2 ลักษณะ คือ 
1. การตีลูกตบหน้ามือ
2. การตีลูกตบหลังมือ

ความหนักหน่วงของลูกตบ ส่วนมากจากจังหวะของการประสานงานที่ถูกต้อง ของจังหวะฟุตเวิร์ค การเหวี่ยงดีดวัดของแขนและข้อมือ ตลอดจนการใช้แรงจากการถ่ายน้ำหนักตัวจากเท้าหลังมาสู่เท้าหน้าขณะเคลื่อนที่

วิถีของลูกตบ
วิธีของลูกตบ นอกจากจะต้องรวดเร็วรุนแรงและพุ่งตรงยังแยกเป็น 2 ลักษณะคือ การตบช่วงสั้น และตบช่วงยาว ถ้าคู่แข่งขันส่งลูกข้ามตาข่ายมาเพียงครึ่งสนาม ผู้เล่นสามารถตบลูกข้ามตาข่ายไปตกในเป้าหมายช่วงสั้นของสนามตรงข้าม ถ้าผู้เล่นตบลูกจากหลักสนาม เป้าหมายของลูกตบจะมีช่วงยาวเลยไปจุดสุดสนาม

การตีลูกตบหน้ามือ มีขั้นตอนดังต่อไปนี้
1. จับไม้อยู่ในท่าเตรียมพร้อม
2. เหวี่ยงไม้ไปทางด้านหลัง ก้าวเท้าซ้ายมาข้างหน้าเฉียงไปทางขวาเล็กน้อย ไหล่ซ้ายอยู่ข้างหน้า
3. ตีลูกเมื่อลูกอยู่เหนือศีรษะ หน้าไม้จะกระทบลูกเมื่อแขนเหยียดตึง (หักข้อมือเมื่อสัมผัสลูก) เหวี่ยงไม้ตาม น้ำหนักตัวถ่ายมาอยู่เท้าหน้า
4. เมื่อตีลูกแล้วให้กลับมาอยู่ท่าเตรียมพร้อมตามเดิม เพื่อที่จะได้เล่นลูกแบบอื่นในครั้งต่อไปได้สะดวก

ที่มา:http://www.trueplookpanya.com/